Chumpon en op de boot

Hallo Nederland!

-

Na een lange pauze weer een nieuw bericht. Mijn doel is om op het moment dat ik Perth verlaat weer helemaal up-to-date te zijn, dus ik heb nog wel wat schrijfwerk te doen. Gelukkig blijf ik hier nog tot eind Juli, wanneer ik gedwongen onstlag moet nemen bij heet bedrijf waar ik nu werk (iets met visum restricties) en dus ook een mooi excuus heb om weer verder te reizen. Snel iets over hoe het hier nu gaat; het weer wordt wat kouder met de winter voor de deur, gelukkig nog wel veel zonneschijn. Ik sport nu zoveel mogelijk, iets wat ik tijdens het reizen wel miste. Veel op de fiets en naar een lokale sportschool om weer wat fitter te worden! Het leven gaat verder gewoon z'n gangetje; ik werk meer dan ooit met mijn laatste weekend alweer 5 weken geleden. Doe het graag hoor, mijn spaargeld groeit snel en ik heb tussen het werk door nog net genoeg tijd om te sporten en met vrienden af te spreken.

-

Maar goed, maanden terug in het exotische Azie zat ik nog vaker op de fiets dan nu, volbepakt en op weg naar Chumpon, een havenstadje in Thailand waarvandaan ik de veerpont naar Ko Tao zou nemen, een klein eilandje in de Golf van Thailand. Het fietsen ging weer prima, uren lang stevig doortrappen met af en toe een pauze tussendoor. Prachtige verlaten stranden, restaurantjes waar ik echt heerlijk at en overal breed lachende mensen. Het is echt waar, Thailand is het land van de glimlach!

-

Vlak voor zonsondergang kwam ik dan in Chumpon aan, en het voelde best groot aan na een week alleen in kleinere dorpjes geweest te zijn. Met mijn Lonely Planet kon ik me makkelijk orienteren en een leuk hotel vinden. In hetzelfde hotel die avond goed gegeten en na zo'n lange dag fietsen sliep ik snel in.

-

De volgende dag informeerde ik in het hotel naar de veerboten. Uiteindelijk kocht ik via hen een ticket voor een nachtboot die dezelfde avond zou vertrekken en de volgende morgen aan zou komen. De rest van de dag vulde ik met het doen van wat inkopen en wat e-mailtjes schrijven. Ook ging ik op de fiets het stadje verkennen. Toen ik op een gegeven moment voor een vroege avondmaaltijd stopte bij een restaurantje, kwam ik in gesprek met twee Thaise jongens wat ouder dan mijzelf. Ze spraken redelijk Engels en nodigden me uit aan hun tafel. Ze bestelden drank en eten en belden vrienden op. Voor ik het wist hadden we een feestsfeer in het kleine restaurantje! Veel lol gehad en erg fijn om weer Engels te spreken. Toen het eenmaal tijd werd om mijn boot te halen kreeg ik afscheidscadeaus mee en gaf ik wat spullen die ik niet veell meer gebruikte terug als bedankje. Wat een super gave mensen waren dat!

-

Terug bij het hotel waren een paar anderen alvast spullen aan het inladen op een tuk-tuk, en na wat onderhandelen (de chauffeur wilde extra geld voor mijn fiets) waren we onderweg naar de boot, zo'n 10 km verderop. Al tijdens deze taxirit kwam ik in gesprek met mijn medepassagiers en ook op de boot praatten we verder. Een stelletje was al eerder op het eiland geweest en kon dus flink wat informatie geven aan de rest. Uiteindelijk zochten we dan toch allemaal ons bed op, een matras in de kajuit.

-

Na een paar slapeloze uurtjes werden we gewekt doordat het licht aan ging. Langzaam werd duidelijk dat we er bijna waren, en het was pas 4 uur 's nachts! Met moeite stond ik op, pakte ik mijn rugzak en liep iedereen slaapdronken naar beneden. Toen we eenmaal aangemeerd waren ging ik met de fiets aan de hand samen met het kleine groepje dat we gevormd hadden op zoek naar een slaapplek. Dat was niet echt makkelijk op dit tijdsstip!

-

Goed, het is maar een klein berichtje maar ik moet naar werk! Zeer binnenkort weer meer.

-

Groetjes!

Jochem